Dzieci są szczególnie narażone na atak pasożytów, ponieważ wkładają często przedmioty i rączki do buzi. Dwie najczęściej spotykane rodzaje pasożytów to protozoa (pierwotniaki) oraz helmity (potocznie zwane robakami). Protozoa to pasożyty jednokomórkowe o mikroskopijnych rozmiarach. Bardzo łatwo przedostają się one do organizmu człowieka i szybko się w nim rozmnażają. Helmity to długie pasożyty, a najbardziej charakterystyczne robaki należące do tej grupy, to owsiki i tasiemce. Helmity nie są w stanie przetrwać poza organizmem człowieka. Istnieją także gatunki robaków, które mają innych żywicieli. Dzieci zarażają się pasożytami, przez kontakt z zanieczyszczoną glebą lub piaskiem, brudną wodą lub jedzenie.
Pasożyty wewnętrzne mają jeszcze bardziej szkodliwe działanie niż u dorosłych, ze względu na to, że dzieci mają słabszą odporność. Z tego powodu, nie należy traktować ich z lekceważeniem. Pasożyty można leczyć na różne sposoby – zarówno za pomocą ziół, jak i suplementów diety dostępnych bez recepty. W poważniejszych przypadkach stosuje się leki na receptę, przepisane przez lekarza. W tym wpisie przedstawię, jak krok po kroku rozwiązać problem pasożytów.
Krok 1
Pasożyty wewnętrzne mogą dawać dużą ilość objawów, takich, jak biegunka, utrata apetytu, bóle stawów, śluz w stolcu, gorączka, apatia, skurcze brzucha, kaszel i wymioty. Wywołują one także swędzenie odbytu i zgrzytanie zębami. Pasożyty mogą być widoczne także w kale. Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może chorować na pasożyty, konieczne jest przeprowadzenie badania kału. W przychodni zapytaj, w jaki sposób prawidłowo pobrać próbkę.
Krok 2
Jeśli wynik badania na pasożyty jest pozytywny, lekarz zwykle zaleca stosowanie preparatów na receptę. Światowa Organizacja Zdrowia dopuściła do stosowania u dzieci takich leków, jak mebendazol i albendazol. Jeśli dziecko ma więcej niż dwa lata, lekarz może zalecić stosowanie silniejszych leków. Leki przepisane przez lekarza, zależą przede wszystkim od tego, jaki rodzaj pasożyta stał się przyczyną infekcji. Dawka leku zależy w dużej mierze od wagi dziecka. Jeśli dziecko jest małe, leczenie na własną rękę może być niewskazane, ponieważ leki roślinne w zbyt dużej dawce, mogą zaszkodzić dziecku. Podawaj leki zgodnie z zaleceniami lekarza – zwykle terapia trwa przez określony czas, a następnie się ją powtarza.
Krok 3
Po kuracji, często dochodzi do wyjałowienia układu pokarmowego. Preparaty na receptę niszczą także florę jelitową, dlatego warto podawać dziecku odpowiedni probiotyk, dopasowany do jego wieku. Flora bakteryjna do prawidłowego działania, wymaga także większej ilości błonnika, stanowiącego pokarm dla bakterii. Jeśli masz wątpliwości, porozmawiaj na ten temat z lekarzem. Nie podejmuj się leczenia małego dziecka na własną rękę, oraz nie podawaj mu preparatów dla dorosłych.
Zwróć na to uwagę:
W przypadku dorosłych, alternatywą do preparatów na receptę, są na przykład preparaty zawierające piołun lub ekstrakt z czarnego orzecha. Jeśli pacjentem jest dziecko, dobranie prawidłowych dawek tych substancji jest bardzo trudne, ze względu na niewielką różnicę między działaniem leczniczym i działaniem toksycznym. Co więcej, dzieci przyjmują je bardzo niechętnie z uwagi na gorzki smak.