Na łamach naszego bloga, wielokrotnie wspominaliśmy o najczęstszych drogach zarażenia pasożytami. Pasożyty są wszędzie i mogą nas dopaść na przykład wtedy, gdy dotykamy klamki w ubikacji i niedokładnie umyjemy dłonie, lub gdy korzystamy z tej samej klawiatury, co osoba zakażona.
Smutną prawdą dla posiadaczy zwierząt jest to, że mają oni znacznie większe szanse na zakażenie niż pozostałe osoby. Powody, dla których tak się dzieje, wymienię w tym artykule.
Pasożyty u małych kotów
Pasożyty to powszechny problem u kotów, szczególnie u tych, które żyją dziko. Pasożyty i koty przez miliony lat żyły razem, jednak w wielu przypadkach, jeśli nie ograniczymy ilości pasożytów przez odrobaczanie, będą one wpływały negatywnie na stan zdrowia pupila.
Wiele kotów ma pasożyty, które nie dają żadnych objawów, natomiast w przypadku pogorszenia stanu zdrowia pupila (na przykład przez infekcję), rozprzestrzeniają się one i prowadzą do powstania wielu objawów, takich, jak:
- zahamowanie wzrostu (u kociąt)
- problemy z sierścią
- brak chęci do zabawy i polowań
- częste biegunki
- wychudzenie, połączone z dużym brzuchem
Dolegliwości związane z pasożytami są bardziej nasilone u kotów, które wychowywały się w złych warunkach sanitarnych, oraz u kotów z chowu wsobnego. Nie zapominajmy o tym, że koty są bardzo czystymi zwierzętami i zakażenie pasożytami, wynika ze złych warunków bytowania. W takiej sytuacji, koty są bardziej narażone zarówno na pasożyty, jak i inne choroby.
Organizm kociąt jest szczególnie wrażliwy na pasożyty, dlatego zwykle podaje się im leki przeciwpasożytnicze.
Pasożyty są najgroźniejsze u młodych kotów, ponieważ mają one znacznie wyższe zapotrzebowanie na składniki odżywcze, niż dorosłe zwierzęta. Masowe zakażenie pasożytami, prowadzi u nich do problemów ze śluzówką jelit i stanów zapalnych. Małe koty mają także znacznie słabszą odporność. Nie wolno lekceważyć szczepień kociąt, ponieważ do zakażenia często dochodzi jeszcze podczas ich rozwoju w macicy matki.
W jaki sposób można rozpoznać, czy zwierze choruje na pasożyty?
Niektóre pasożyty, jak fragmenty tasiemców, są na tyle duże, że można je zauważyć w kale. Jeśli zauważyłeś, że Twój kot zmienił swoje zachowanie i stał się osowiały, dobrym rozwiązaniem może być zaniesienie do weterynarza próbki kału. Podczas badania często okazuje się, że pupil cierpiał jednocześnie na zakażenie kilkoma pasożytami.
Czy pasożyty są poważnym zagrożeniem dla zdrowia mojego kota?
Nie zawsze – niektóre pasożyty, jak glisty czy tasiemce, podkradają makro i mikroelementy z organizmu kota, ale nie powodują większych uszkodzeń, jeśli zakażenie nie jest nasilone.
Znacznie groźniejsze są tęgoryjce, które niszczą śluzówkę jelit, oraz węgorki, które ryją kanały w organizmie, powodując stany zapalne. Giardie blokują wchłanianie substancji aktywnych i podtruwają organizm, natomiast pasożyty kokcida, niszczą komórki i także prowadzą do niedoborów żywnościowych. Glisty mogą być przyczyną chorób układu oddechowego.
Objawy związane z występowaniem niektórych pasożytów, zaczynają się dopiero wtedy, gdy ich ilość znacznie wzrośnie. Wtedy może dojść do biegunki, wymiotów i nieprawidłowego przyswajania substancji aktywnych. Bardzo często maleje wtedy apetyt pupila, co prowadzi dodatkowo do osłabienia organizmu i anemii.
Dorosłe koty są bardziej odporne na pasożyty od małych kotów i od psów, ze względu an to, że prowadzą one samotniczy tryb życia i bardzo dbają o czystość.
Profilaktyka zakażeń
Koty powinno się odrobaczyć po raz pierwszy, gdy osiągają 5 tydzień życia. Następnie, powtarza się odrobaczanie co 5 tygodni. Nie wolno zapomnieć o odrobaczeniu matki kociąt, ponieważ pasożyty potrafią przenosić się przez mleko, oraz przez bezpośredni kontakt.
Po odrobaczeniu, zwierze dalej jest narażone na ponowne zakażenie pasożytami, dlatego konieczne jest powtarzanie badań kału co jakiś czas. Jeśli w domu są dzieci, konieczne jest przeprowadzanie częstszego przeprowadzania badań kału. W większości przypadków weterynarz zaleca podawanie środków przeciwpasożytniczych tylko wtedy, gdy wykryje pasożyty w kale.